Dögun sunnan Tvíbolla og sólris suðvestan við Hvirfill

Á morgun tekur dag að lengja og spáð er heiðríkju á Reykjavíkursvæðinu snemma morguns. Ef til vill tækifæri til að sjá Satúrnus og Júpíter saman lágt á himni. Allavega möguleiki að sjá gasstjörnurnar suðvestan Lönguhlíðar og Tvíbolla og aðeins 3°yfir sjóndeildarhring eins og segir í fréttinni? Sagt er að Betlehemsstjarnan hafi orðið til hátt á lofti á dögum fæðingar Jesúsbarnsins þegar sjónarhorn stjarnanna nálgaðist.

Í morgun var mikill litadýrð og ægifagur að líta sunnan við Vífilstaðahlíð. Mosagrónir hraunsteinar með hvítum blæð og morgunroði í suðri setur sterk litbrigði á umhverfið sem er girt stafafuru og greni. Þegar leið að hádegi sem er talsvert á undan sóltíma jókst birtan sem kom í gegnum ský og heiðríkju. Skýjahnoðrar suðvestan við Miðbolla gáfu til kynna að sólin myndist birtast ofan við Syðstubolla. Raunin var sú að hún kom upp vestan við Hvirfill, 621m þegar klukkan var langt gengin í eitt ( á nýjum kortum Kistufell 527m ). Sólin nær hápunkti ofan Lönguhlíðar og er þá eins og lítil glóandi fingurbjörg, en enn minni við fyrstu sýn. 

Margt er að breytast eins og áhersla á staðarnöfn á kortum sem hafa gilt um aldir. Nöfnum sem draga athyglina að atvinnuháttum og orðgnótt fyrri tíða manna. Sólrík morgunganga gefur gull í mund eins og orðtækið segir. Meiri sól hér en margir aðrir Norðurbúar hafa fengið í desember. Í Danmörk var lítill um sól og meir um rigningu en oft áður. Í Suður-Noregi, þungbúið. 17 stiga hiti á föstudag. Þótt ekki sé heitt þessa dagana er lengri sólargangur alltaf jafn velkominn.

Athygli vekur að bækur hafa verið skrifaðar í Svíþjóð um Betlehemstjörnuna og á Spáni er fyrirbærið þekkt þegar sjónarhorn beggja stjarnanna nálgast hátt á lofti. Við Miðjaðrahaf er drungi á veturna og allra veðra von í Eyjahafi. Íbúar þar hafa orðið jafn fegnir lengingu sólarstunda og hinir sem bjuggu norðarlega með töfra heimskautaveðurs.

Júpíter og Satúrnus þétt saman