Fimm tonn af bleikjum

Seðlabankinn er með rannsóknar og refsivald. Eitthvað bogið er við þessar heimildir. Sérhver borgari á rétt á að verða upplýstur um sakarefnið sem á hann er borið og að mál hans sé tekið upp fyrir óvilhöllum dómstóli.  

"Hvern þann sem borinn er sökum fyrir refsivert brot skal telja saklausan uns sekt er sönnuð að lögum í opnu réttarhaldi, enda hafi verið tryggð öll nauðsynleg úrræði til að halda uppi vörnum." Segir í 11. grein Mannréttindayfirlýsingu Sameinuðu þjóðanna.

Fáránleikinn við mál Samherja er að þeir hafa ekki verið upplýstir nákvæmlega um sakarefnið á löngum rannsóknarferli. Verðlagning á bleikju átti að vera eitt sakarefnið, en útskýrir ekki misbeitingu valds og niðurlægingu sem Samherjamenn hafa mátt þolað. 

Offarið sem Seðlabanki beitti við upphaf málsins var innrás með marga tugi manna til að taka gögn sem síðar var skilað seinn. Aðfarirnar voru eins og klipptar úr amerískri bíómynd. Á margan hátt eins og upphafið á Guðmundar og Geirfinnsmálinu. Grunur um spírasmygl varð að einu stærsta sakamáli Íslandssögunar. 

 

 

 

Undirbúa skaðabótamál