Varnarræða hinna áhrifalausu og flokkurinn

Rósa Björk er ekki á þröngu einstigi heldur á fjöldans braut. Þar á meðal fjöldi óákveðna kjósenda í Sjálfstæðisflokki. Eflaust einn stærsti umkomulausasti, óskipulagði flökkuhópurinn sem þráir að finna fast land undir fótunum, missa ekki fjöreggið undir vinstri elítuna. Lýðræðishallinn og fulltrúalýðræðið, tímavélin eða uppmálaður netófullkomleikinn?

Trump, áður valda mikill þjóðhöfðingi, fráfarandi nú ekki sá eini er finnur sig utangarðs. Valdalausan og óstyrkan, heldur eru um að ræða einstaklinga í breiðum hópum út um allan heim sem kanna styrkleika sinn. Bíða efir hugrökkum foringja ef þeir sjálfir eru ekki tilbúnir að ýta bát úr vör og byrja ferð. Aðrir eru enn í vanda, leita að vegsemd í dómssal? Á langri vesturbæjarleið eða eiga erfitt með að viðurkenna vanmátt sinn.

Rósa fór heldur hraplega út úr flokki, með málefni sem fáir skildu eða var kunnugt um. Flestum óviðkomandi, öðrum en þeim umhyggjulausu sem er faraldshópur í mörgum löndum í leit að betri tækifærum og lífsauðgi. Hvort hún hafi erfiði eða erindi í vesturbæjarvinnu með nýja flokknum á eftir að koma í ljós. Vandinn er sá að skilja sjálfan sig og umhverfið á hverjum tíma. Gera síðan áætlun um að láta til skara skríða, leggja staðfastur af stað með nýtt veganesti og trú á sjálfan sig.

Ef það gengur ekki er alveg eins gott að kynna sér Hamlet  Shakspeare, næla sér í meiri greiningu á persónum eða lyndiseinkunn sinni, hvað maður ber í farteskinu? Í Okkar Allra eru vitanlega til margar skáldlegar útgáfur, en til öryggis eru fegnir til verka bókmenntamenn. Fagmenn til að öðlast skilning á boðskap morgunþáttar dagsins. Á verki Ian McEwan,  enskur rithöfundur og bókinni Hnotskurn. Á kosningaári er einkar nytsamlegt að sýna skapgerðarleikrit og fylla leikhúsin með grímuklæddum. Sjálfshjálparvél hinna umkomulausu þar sem allt endar venjulega með einhverjum hryllingi, því betra.

Ýmislegt sem Rósa Björk vill „gleyma sem fyrst“