Pútín er mikill

Síðasta setningin í greininni er smellurinn í frásögninni. Pútín er allt um lykjandi og eignast ríkið að lokum. Ævintýrið er kórónað. Gjafir eru færðar Pútín. Minna má það ekki vera en verk eftir Michelangelo og Rembrant. Pútín hringir í Sir Eldon John og ræðir málefni hinsegin fólks. Spaug eða fúlasta alvara, enginn veit en sagan er farin af stað.

Bestu ævintýrin eru sögð gerast í steingrárri svalalausri steinsteypublokk frá Stalínstímabilinu. Gjafirnar eru í upprúlluðum hólkum. Khrútsjov kallinn var ekkert uppveðraður en sagan er gerð trúverðug með pólitískum spuna. Pútínævintýrin eru ekki síðri en kóngsævintýrin.

Sagan um málverkin hennar Ninu hefur margar óvæntar uppákomur. Eiginlega grátbroslegar eins og í Kirsuberjagarði Antons Tjéskov. Almenningur veit hvað hann hafði í gömlu leiðtogunum en nýju herragarðseigendurnir eru enn ekki búnir að segja sitt síðasta.

Að lokum kemur hið sanna í ljós. Einkar skemmtileg frásögn með spennuþrungnum ævintýraljóma. Blessaður sé Pútín og allir hans lögreglumenn. Þeir munu vernda ríkið og sjá um að lokum komist allir og allt sem týnt var í örugga höfn. 

 

Hið sanna loks komið í ljós