Uppgjör með nýrri kynslóð?

Fleiri gögn í Guðmundar og Geirfinnsmáli geta litlu bætt við það sem er vitað. Allt sem skiptir máli hefur komið fram í sviðsljósið. Það er vitað að í um 10-15% mála fyrir dómstólum er niðurstaða tilkomin vegna rangra sakargifta. Sakborningar eru misjafnlega í stakk búnir til að taka takast á við réttarhöld og málaferli. Oft á tíðum er betra fyrir þá að semja við yfirvaldið. Það hefur lítið breyst en dómskipan hefur tekið breytingum. Margir hafa reynt að reifa málið frá því að dómur var uppkveðinn í Sakadómi. Hér er úrdráttur úr grein sem ég skrifaði í D.V. í janúar 1997:

"Spíri var það

Engar sannanir, allt getgátur. Þannig byrjar óhugnanlegasta mál íslenskrar réttvísi. Eitt er augljóst, að spíra var smyglað í land á Suðurnesjum á þessum árum og rétt mun vera að ríkið hafi orðið fyrir einhverjum tekjutapi þess vegna. Smygl hefur alltaf verið þar sem ofurtollar eru notaðir. En hvort það hafi verið nægileg ástæða til að koma á líf skrímsli er spurning sem rannsóknarlögreglumenn ættu að hugleiða öðrum fremur. Geirfinns- og Guðmundarmálið tekur á sig vængi í slippnum í Keflavík í höndunum á rannsóknarlögreglu og Sakadómi Reykjavíkur. Sævar Ciesielski er leiddur þar sem fangi fram á leiksviðið. Sakadómur sem rannsakaði og dæmdi í eigin málum. Notaði einangrun og þvinganir til að fá fram játningar, þrátt fyrir aðvaranir dómsmálaráðuneytisins. - Þessi atriði ættu að liggja nokkurn veginn ljóst fyrir öllum sem vilja kanna þessi mál."

Jón Oddson lögmaður Sævars reyndi allt hvað hann gat til að verja sakleysi Sævars, en við ofurvald var við að tefla. Ég fór oft á skrifstofu Jóns í Garðastræti á þessum tíma til að fræðast um málið, því ég efaðist alltaf um sekt hinna fangelsuðu ungmenna. Síðan eru liðin meir en 30 ár og enn hafa sakborningar ekki fengið uppreisn æru í máli 214/1978. 

Fundu fleiri gögn um Geirfinnsmálið