Kosningabaráttan hingað til hefur snúist um yfirboð og bullur.

Á fótboltaleikjum hafa bullur og óþokkar verið teknar föstum tökum. Fjarlægðir áður en þeir eyðileggja og skemma. Í Evrópu eru menn að leita að leiðtogum stöðugleika, en ekki að þeim sem eru með yfirboð, vilja eyða og spenna. Kosningar í vestrænum löndum snúast um að leyfa atvinnulífinu að blómstra. Þá batnar hagur almennings. 

Lífskjaraaukning eins og hér undanfarin 4 ár er nær óþekkt í Evrópu. Aðgerðir Bjarna Benediktssonar í hafta, tolla og vörugjaldamálum hefur skilað neytendum lækkuðu vöruverði með komu erlendra stórverslana. Aldrei áður hefur verið eins ódýrt að fljúga. Hægri menn eru hófstilltir og feimnir við að sýna fram á árangur sem þeir hafa náð. Leyfa andstæðingum að leika sér með loforðalista sem aldrei verður efndur.

Þegar Sjálfstæðisflokkurinn og Alþýðuflokkur voru stærstir var það keppikefli að gera láglaunafólki kleift að eignast húsnæði. Lægstu launin eða persónuafsláttur hefði átt að hækka meira fyrir þá lægst launuðu. Ef verðbólga heldur áfram að vera lág ætti að vera hægt að bjóða vexti af íbúðalánum á sérkjörum til 30-40 ára eins og á Norðurlöndum. Engin yfirboð heldur raunveruleikinn.

 

 

Vinstri grænir lækka flugið