Ótrúleg viðhorfsbreyting á skömmum tíma

Fyrir nokkrum árum var verið að tala um virkjanir upp með allri Þjórsá. Friðland Þjóðársvera var mikið baráttumál á sínum tíma. Guðmundur P. Ólafsson stóð nánast einn í að vekja athygli á perlum miðhálendis Íslands. Vörðurnar á Sprengisandi töluð til hans um ævafornar samgönguleiðir. Í augum Kjarvals var klettur ekki aðeins grjót heldur dulmagnaður lífheimur. Magnaður dulúð, sögum og huldufólki. 

Hitasvæðið við Hágöngur var í augum Guðmundar samspil örvera, andstæðna og lita sem ekki mátti sökkva. Alltof fáir veittu honum stuðning. Nú hefur verndun Hálendisins fengið verðskuldaða athygli. Nýja sýn sem skáldin komu auga á og vegsömuðu. Einar Benediktsson skáld var bæði í að selja og yrkja um náttúruna. Sporgöngumaður sem þekkti land sitt og kynnti fyrir fyrstu erlendu ferðamönnunum.

Aðalmálið er að þekkja sinn eigin garð og þá er hægt að sýna hann öðrum. Með auðmýkt og ótakmarkaðri virðingu þeirra sem vilja sýna sín dýrmætustu djásn. Búa að þeim og gera þau aðgengileg.

 

„Tímamótasamstaða um náttúruvernd“