Ísþjóðin í draumaborgum

 

 

Sjónvarpskonan Ragnhildur Steinunn átti kvöldstund með ísþjóðinni á fimmtudagskvöld. Heimsótti hún eitt undrabarn íslenskra leiklista Thor Kristjansson í stórborginni New York. Ungan mann sem spratt út úr amerískum söngleik hjá Versló. Myndin gaf ljóslifandi mynd af viðmælanda, en líka af ys og þys í borg stálgljúfra þar sem gæsilegt ungt fólk kýs að dveljast í von um að getað náð til fjöldans í kvikmyndaleik. Hollywood er takmark margra listamanna en fáir ná árangri sem erfiði. Laxness reyndi að bera þar niður en fór bónleið til búðar. Hafði aldrei lært neitt í kvikmyndaskóla, en náði þó að hrella, skemmta, mennta og hvetja heilt samfélag til dáða. Markmið leiklistamanna er líka háleitt og eitthvað svipað. Steinunn á nöfnu í Hollywood, leikkonu og eiginkonu Stefáns Karls sem kenndur er við Latabæ. Latibær er dæmi um aðdráttarafl sem frumkvæði getur skapað með þrotlausu erfiði.

Kvikmyndin og draumaborgin Hollywood er glansmynd, sem og úthverfi hennar. Þar er fátt um uppákomur fyrir almenning eins og hjá ísþjóðinni. Lítið um ljósanætur, leikhús og listaviðburði sem ná til fólksins. Allt gengur þar út á að draga áhorfendur að skerminum. Listamenn okkar geta náð til flestra íbúa eyjunnar og sýnir hve við erum gæfusöm að vera í nálægð við þá á sviðinu. Óbreyttir listamenn eins og Hörður Torfa getað jafnvel skákað valdinu og fært bátinn úr stað. Forvitnilegt verður að sjá næstu þætti Ragnhildar Steinunnar. Vinna hennar er dæmi um frumkvæði, vinnugleði og þor inn í skrúðgarði Ríkisútvarpsins. Fyrsti þáttur hennar endurspeglaði þá staðreynd að unga fólkið hrífst af amerískum lífsstíll, sem er yfirgnæfandi á netinu og í sjónvarpi. 

 

 

Athugasemdir

[Björn Birgisson, 4.9.2011 kl. 20:37]

Góður pistill. Kv. Björn