Glæsilegur starfsferill Höllu og framkoma sannfærði endanlega kjósendur.

Höllu Tómasdóttur tókst að virkja ungu kynslóðina og vinna sigur í forsetakosningunum með breiðri þátttöku unga fólksins. Eftirtektarvert var hve fjölskylda hennar stóð þétt að baki henni í kosningabaráttunni.

Um miðjan kosningadaginn var eins og hún væri þess fullviss að sigur væri í höfn, en varkár var hún um að fullyrða ekki neitt þar til úrslit lágu fyrir. Í reynd var þetta stórsigur hennar og lýðræðisins því að baki var ekkert pukur eða leynimakk. Það sem talnameistarar gátu sér helst til um þegar margendurteknar skoðanakannanir brugðust. "Taktískt hegðun kjósenda?"

Aðdragandi kosninganna var fjölmiðlaveisla og ekkert dregið undan til að sannfæra landsmenn um þeir stæðu fyrir sínu. Helst má gagnrýna hve lágur meðmælenda þröskuldurinn er. Hann verður tilefni til að margir frambjóðendur ná aðeins í nokkur atkvæði án þess að hafa erindi sem erfiði. Stella í framboði verður án efa vinsælasta skopmyndin á meðan lýðveldið er ungt.

Í umræðum á kosningadag kom fram að forseti kjörinn beinni kosningu af kjósendum getur haft mun meiri áhrif en lesa má í fljótu bragði út úr Stjórnarskránni. Halla  hefur ljóslega kynnt sér ýmsa möguleika til að glæða þetta virðingamesta embætti Lýðveldisins meira lífi í anda Ólafs Ragnars fyrrverandi forseta.

Álftanesið er fremur berangurslegt nes en þar þrífst fjölbreytt fuglalíf. Þar vildu Bretar hafa útsýni í allar áttir, viðbúnir þessa að verja landið á örlagatímum.

Vinur minn, veitingamaðurinn Jóhannes í Fjörukránni hefur byggt þjóðlegan veitingastað í Hliði á Álftanesi. Þar  tekur hann á móti gestum með rjúkandi kaffi og pönnukökum í dag sem aðra daga. Sannkallaður sporgöngumaður.

„Þetta er ævintýralegur sigur“

"Nytsamur sakleysingur" á kjördegi?

Nýjar kynslóðir eru að kjósa í fyrsta sinn í dag og vita misjafnlega mikið um ógnir kommúnista sem stjórna Rússlandi í dag, með einræði og takmörkuðu málfrelsi.

Það er ekki langt síðan öfgamenn í Rússlandi hótuðu að gera Íslandi að rússnesku fangelsi, fanganýlendu að hætti Gúlagsins. Þeir Íslendingar sem hafa farið til Rússlands á dögum vöruskiptaverslunar og í dag ferða menn á vegum ferðaskrifstofunnar Bjarmalands vita hve frelsið í dag er takmarkað við Volgubakka. 

Það er því dapurlegt að vita að einstaka útvarpsstöðvar eða fjölmiðlar skuli lofa árrásarstefnu Rússa sem birtist í Úkraínu í dag. Hvað þá hlusta á einstaka forsetaframbjóðendur  sem trúa því að þeir geti farið með hvítan samningsfána til Kreml og samið um frið í Austur Evrópu. Málfrelsi er einnig takmarkað í Georgíu af ráðandi stjórnmálamönnum handgegnir Rússum. Þessi lönd eiga bæði landsvæði að Svartahafi og hafa það sameiginlegt að Rússnesk stjórnvöld sækjast eftir yfirráðum í landi þeirra.

 

Almenna Bókafélagið gaf út á sínum tíma bók undir heitinu Nytsamur Sakleysingi, "Jeg var Sjovetspion" eftir Norðmanninn Otto Larsen. Hann trúði á skipulag kommúnista í Rússlandi á stríðsárunum, en var síðan varpað í margra ára þrælkunarvinnu í Gúlaginu. Bókin var þýdd af Guðmundi G Hagalín og endurútgefin 2017 í minningu Eyjólfs K. Jónssonar. Þess má geta að á árunum eftir stríð voru þeir sem trúðu blint á Sovétið oft nefndir "málpíur Kremlvaldsins" eða Rússadindlar. 

Halla efst í veðbönkum