Er krónan óþörf? Viðhaldið af stjórnmálamönnum?

Stjórnmálamenn fyrri tíma prísuðu krónuna til að getað bjargað efnahaganum með gengislækkun. Ögmundur er einn þeirra sem lofa hana fyrir styrkingu. Krónan var sveigandleg og almenningur tók áhættuna af krónunni. Í dag gera öll stærstu útflutningsfyrirtækin upp í erlendri mynt. Laun og stærsti hluti kostnaðar er í gjaldeyri. Laun miðuð við aflaverðmæti. Óháð krónunni. 

Nú hafa mál snúist við. Styrking krónunnar veikir þau fyrirtæki sem eru háan hluta kostnað í launum, eins og ferðaþjónustan og fiskvinnslan. Tap Seðlabanka, um 55% af eigin fé árið 2016 segir sína sögu af hávaxtastefnu bankans. Allir nema keisarinn sjá hvert stefnir. Hvernig sem menn reyna að fegra krónuna gengur dæmið ekki upp. Hún er ofvaxin frjálsu hagkerfi og verður vandamál.

Gjaldmiðlum heimsins fer fækkandi og svo verður áfram. Seðlabankinn vill meiri völd og miðstýringu til að lifa af. Er líklegt að svo verði? Fagna verður því að fjármálaráðherra getur tjáð sig og sagt sína skoðun án þess að allt fari á endann. Hvort sem hann vill evru eða dollar. Aukið innstreymi erlendra fjárfesta getur á nokkrum mánuðum gjörbreytt stöðunni í litlu hagkerfi.

Aðgerða er þörf segir fjármálaráðherra og stendur í báða fætur. Styrkleiki ríkistjórnarinnar snýst um stöðuleika og frjálsræði. Almenningur er miklu betur upplýstur í dag um gjaldmiðlamál og varkár með eigið fé. Hans afkoma snýst um stöðugleika sem ekki er byggður á völdum fárra í miðstýringu.

 

 

Óbreytt ástand „óforsvaranlegt“

Athugasemdir

[Tómas Ibsen Halldórsson, 2.4.2017 kl. 01:08]

Krónan er ekki óþörf, en stjórnmálamenn sem í sífellu reyna að tala hana niður eru óþarfir.